Meditatie Maart 2024

Jamim Noraim Het was koud, kil, mistig en het motregende heel zachtjes toen ik ‘s morgens vroeg de beesten moest voeren. Niet echt het weer om naar uit te kijken, ik had dan ook niet veel zin om naar buiten te gaan. Maar toen ik het kalfje voerde hoorde ik ineens een vogel fluiten. Niet 1 vogel, maar het klonk van alle kanten. Een prachtig concert. Verwonderd en verbaasd bleef ik staan luisteren. Verbaasd, omdat ik het 3 minuten eerder niet hoorde, daar ik zo in beslag genomen was door het trieste weer. Verwonderd, omdat het zo prachtig klonk, in de kou, in de regen, verwonderd omdat het voorjaar dus al bezig was, een voorbode voor wat komen gaat. Ik zag mijzelf al weer zitten in de stralende zomerse zon. Heerlijk. Maar ja, het was nog niet eens Pasen, we zitten nog midden in de lijdenstijd. Lijden, dat… tja, dat klinkt zo zwaar net als inkeer en bekering. Ik moest denken aan een stukje uit het dagboek van Jonathan Cahn, een Messias belijdende joodse leraar. Hij schreef een stukje over de Jamim Noraim, de dagen van ontzag. 10 dagen voor de belangrijkste dag van de joodse kalender klinken de sjofars en beginnen de Ontzagwekkende dagen. De belangrijkste dag Jom Kipoer, of Grote Verzoendag sluit deze dagen af. De grote verzoendag is verbonden aan het verzegelen van iemands eeuwige bestemming op de dag van Gods oordeel. In de 10 dagen voorafgaand aan Jom Kipoer tijdens de ontzagwekkende dagen doen de joden er dan ook alles aan om het met God en met anderen in orde maken. Het zijn de dagen waarin mensen vergeven en vergeving ontvangen, zich bekeren en recht maken wat krom gegroeid is.Ze hebben enkel de tijd tot aan de avond van Jom Kipoer, 10 dagen en geen uur langer. Op die dag belijden de Joden al hun zonden en vieren ze de Vergeving die God hun schenkt. Voor ons als christenen ligt het iets anders. Geen jaarlijkse grote verzoendag. Onze grote verzoendag heet bij ons Goede Vrijdag. Deze dag is al geweest, en mogen we jaarlijks herdenken. En het in orde maken met God is ook niet aan de orde, dat kunnen wij immers nooit. Maar juist in deze tijd mogen wij aan Hem denken en bedenken wat Hij voor ons heeft gedaan. Hoe Hij heeft geleden, in Gethsemane, en aan het kruis, hoe Hij zijn bloed en leven voor ons gegeven heeft om ons volkomen te verzoenen met de Vader. Zijn lijden is goed nieuws voor ons. Zo kunnen we keer op keer ons leven toevertrouwen aan Jezus, die het voor ons in orde gemaakt heeft. Het toevertrouwen bestaat uit het vertrouwen dat Zijn offer genoeg is. Echt genoeg, voldoende. Er is vergeving voor alles wat wij verkeerd gedaan hebben, en nagelaten. Maar er is ook genoeg kracht en liefde om ons leven te gaan leiden zoals Hij dat wil. En dat betekent, het in orde maken met andere mensen, recht maken wat krom gegroeid is, wandelen in je roeping, mensen helpen en dicht bij God leven. En dat niet later, of ooit.. maar nu! Wat voor […]

Bron: 'Nieuws Online'