Meditatie november 2024

(Uit)Zending Hebreeën 4: 10-11 10 Want wie Gods rust is binnengegaan, vindt rust na zijn werk zoals God na het zijne. 11 Laten we dus alles op alles zetten om die rust binnen te gaan, opdat niemand dit voorbeeld van ongehoorzaamheid volgt en te gronde gaat. Op het moment dat ik dit schrijf, zijn we net een dag terug uit Roemenië waar we met een 6-tal Kompenijsters en een groep christenen uit Boornbergum een week hulp hebben geboden bij het bouwen van ruimtes voor mensen die het nodig hebben. Een ervaring die we niet graag hadden willen missen. Er was sprake van een hoge mate van saamhorigheid en vreugde, maar ook van het ervaren van de armoede die daar heerst. We ervoeren eenheid tussen de ‘Hollanders’ en de Roemeense bouwers. Ook niet onbelangrijk is dat we het geloof daar met elkaar delen mochten en vooral hoe het uitdelen aan de armen van voedselpakketten een wekelijkse bezigheid is. Wij mochten daar getuigen van zijn. Je zou kunnen spreken van een interne zending die daar bedreven wordt waar de westerlingen nog wat van kunnen leren. In de tekst van vandaag wordt gesproken over rust. Zending en rust: dit lijkt geen logische combinatie. Zending gaat immers over beweging, dynamiek, groei: “Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen.” (Mat. 28:19) Wie geraakt wordt door het goede nieuws van Jezus Christus krijgt een soort heilige onrust. Stilzitten is dan geen optie meer. Er is zoveel te doen. Denk aan de apostelen: “We moeten immers wel spreken over wat we gezien en gehoord hebben.” (Hand. 4:20) En dat is ook waar wij nu voor staan teruggekomen van een plek hier 1800 km. hemelsbreed vandaan. En toch heeft zending alles met rust te maken. Zending eindigt met rust, zegt de schrijver van Hebreeën. God wil zijn schepping terugbrengen bij de rust van de zevende dag, dat is zijn diepste verlangen (Hebr. 3 en 4). Met een verwijzing naar Psalm 95 roept Hebreeën de lezers met klem op die rust binnen te gaan (Hebr. 4:11). Een rust die alle facetten van hetmenselijk leven raakt. Een rust waar de profeet Micha al over droomde: “Ieder zal zitten onder zijn wijnrank en onder zijn vijgenboom, door niemand opgeschrikt, want de HEER van de hemelse machten heeft gesproken.” (Mi. 4:4) Maar zending begint ook met rust. Jezus leert zijn leerlingen en ons te leven op het ritme van de schepping. Gods scheppingswerk eindigt met een rustdag. Vanuit die rust, en gedragen door die rust, mag je leven en werken. “Want in zes dagen heeft de HEER de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er in leeft, en op de zevende dag rustte Hij. Als de leerlingen enthousiast (en vermoeid) terugkomen na een uitzending, zegt Jezus: “Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.” (Mc. 6:31) En voordat Jezus zijn leerlingen na de opstanding opnieuw uitzendt, wenst Hij ze driemaal Gods vrede toe (Joh. 20:19, 21, 26). Voldoe ik écht aan wat hierboven geschreven staat? En hoe wordt de rust van het begin en […]

Bron: 'Nieuws Online'