|
Op 4 en 5 mei staan wij stil bij onze vrijheid, bij de vrede waarin wij leven, bij de offers die daarvoor gebracht zijn en worden. We worden steeds vaker geconfronteerd met harde woorden, we horen steeds vaker over mensen die, ook in Nederland, in angst leven om wie zij zijn.
Vrede is kwetsbaar, onze vrijheid is kostbaar. Laten we daarom bidden om vrede met de woorden van een gebed van Franciscus van Assisi en proberen om hier zelf gestalte aan te geven in wie we zijn en wat we doen:
Barmhartige God,
maak mij een instrument van Jouw vrede.
Laat mij liefde brengen waar haat heerst,
laat mij vergeven wie mij beledigde,
laat mij verzoenen wie in onmin leven,
laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,
laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,
laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,
laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,
laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.
Getrouwe Vader in de Hemel,
Laat mij niet zoeken getroost te worden, maar te troosten,
niet begrepen te worden, maar te begrijpen,
niet bemind te worden, maar te beminnen.
Want het is toch door te geven, dat men ontvangt
door te verliezen, dat men vindt
door te vergeven, dat men vergiffenis ervaart
door te sterven, dat men verrijst tot het eeuwige leven.
Amen.
|
