Twello, Hardenberg en Wijchen: dorpskerken in actie voor nieuwkomers

Ontmoeting in Twello

Een muzikale lunch brengt veertig nieuwkomers en veertig dorpsbewoners bij elkaar in Irene, een bijgebouw van de kerk. In de jongerenkelder komen de kinderen bij elkaar voor een kliederkerkviering. Boven maken de volwassenen samen muziek. Ontmoeting, daar draait het om in Twello. Bij dit ontspannen samenzijn worden de eerste verbindingen gelegd. Dit smaakt naar meer. Uit een onderzoek van de burgerlijke gemeente is naar voren gekomen dat er veel eenzaamheid en laaggeletterdheid is onder de nieuwkomers. De Protestantse Gemeente Twello werkt nu samen met Vluchtelingenwerk en de bibliotheek aan een aantal ontmoetingen op vrijdagmiddag in de bibliotheek. Zo worden ook nieuwe verbindingen gelegd in het dorp. Diaken Saskia Hofman is er blij mee: “We willen graag kerk in, voor en met het dorp zijn. We zoeken naar manieren om ons te verbinden met anderen in het dorp. Dit is een geweldige kans om dat voor meerdere partijen waar te maken.”

Buddyproject in Hardenberg

De Protestantse Gemeente Hardenberg-Heemse en de omliggende dorpskerken hebben op initiatief van het Diaconaal Platform ingezet op een buddyproject. Inmiddels zijn ze bezig aan hun vierde project waarbij statushouders én asielzoekers uit het nabijgelegen asielzoekerscentrum voorzien zijn van een van de 50 buddies. “Het is een hoopvol project”, zegt Jan Heuver, voorzitter van de ZWO-commissie. “Veel mensen in het dorp kijken nog de andere kant op als ze een asielzoeker zien, maar binnen het buddyproject ontstaan vriendschappen en mensen voelen zich gezien.”

Het is voor kerken niet altijd gemakkelijk om contact te leggen met asielzoekerscentra. Hoe is dat in Hardenberg wel gelukt? Jan Heuver vertelt dat het Diaconaal Platform begonnen is met een fietsenproject. “Vluchtelingenwerk en het COA waardeerden deze praktische hulp en zo ontstonden de eerste contacten en groeide het vertrouwen.” Nu ervaart de protestantse gemeente alleen maar medewerking. Er wordt uitgekeken naar een gezamenlijke barbecue in het kader van het project ‘Tafels van hoop’. De eerste keer mocht de protestantse gemeente daarbij veel statushouders ontvangen.

Op de agenda in Wijchen

Caroline Visser van het interkerkelijk platform Kerk en Vluchteling Wijchen e.o. klinkt bijna verbaasd als haar gevraagd wordt naar haar motivatie om zich in te zetten voor vluchtelingen. “Ik ben diaken, én christen.” Met verbazing en verontwaardiging ziet zij hoe asielzoekers en statushouders na een aantal maanden begeleiding los worden gelaten, terwijl velen van hen dan nog helemaal niet in staat zijn zichzelf te redden in onze samenleving. Omdat ‘helpen wie geen helper heeft’ een van de taken van de diaconie is, springt het interkerkelijk platform in waar mensen tussen wal en schip dreigen te vallen. Dat gebeurt nogal eens. Het platform ziet het dan ook niet alleen als haar taak om individuele nieuwkomers te helpen, maar zorgt er ook voor dat de problematiek van deze mensen steeds weer op de agenda komt te staan bij de burgerlijke gemeente en andere organisaties die zich (zouden moeten) inzetten voor nieuwkomers.

Caroline Visser wil nog eens benadrukken dat de problemen van mensen die het asielzoekerscentrum hebben verlaten vaak veel groter zijn dan de problemen van de mensen die daar nog worden opgevangen. “In het azc is nog hulp aanwezig; daarbuiten moet je het vaak zelf uitzoeken.” Samenwerking is dan ook onontbeerlijk, want het is hard werken en je loopt nogal eens wat frustraties op. Maar daar laat het interkerkelijk platform zich niet door tegenhouden; het wil recht doen aan alle mensen die hier wonen.

Bron: 'Protestantse Kerk Nederland'