Kerken vragen aandacht voor welzijn zeevarenden in Nederlandse havens

In het welzijnswerk voor zeevarenden spelen predikanten en kerkelijk werkers een grote rol. Samen met ruim 200 vrijwilligers zijn ze actief in de Nederlandse zeehavens. Jaarlijks worden zo’n 4.600 scheepsbemanningen aan boord bezocht. Kerken hebben bij zeevarenden een goede reputatie. Daarbij worden betrouwbaarheid, onbaatzuchtigheid en geestelijke steun als redenen genoemd.

Zorgelijke situatie

De situatie in Nederlandse havens steekt schril af bij die van omringende landen. Daar kan een zeevarende in elke haven van enige betekenis een zeemanshuis bezoeken. Nederland heeft in 2005 de subsidie voor zeemanshuizen stopgezet zonder te waarborgen dat deze zorg zelfstandig kan worden geëxploiteerd. Men ging er destijds vanuit dat havenbedrijven, gemeenten, kerken en sponsoren dit werk lokaal zouden ondersteunen. Maar in Rotterdam zijn inmiddels drie goed bezochte zeemanshuizen gesloten. Andere zeemanshuizen staan op het punt van omvallen. Vanwege de beperkte leefruimte aan boord zijn zeemanscentra een populaire plek om even de zinnen te verzetten. Deze centra lijken op een clubhuis en beschikken soms over een kapel.

Oplopend exploitatietekort

Door de coronacrisis is de situatie voor zeemanshuizen nog lastiger. Veel zeevarenden mogen en willen uit angst voor besmetting niet meer van boord. Hierdoor lopen de exploitatietekorten van de centra nog verder op. Terwijl de behoefte aan een luisterend oor en morele steun nu groter zijn dan ooit. Bij het bezoekwerk dat door vrijwilligers en beroepskrachten aan boord van schepen wordt verricht, is de basis van een zeemanshuis een voorwaarde.

Aanbieden petitie

Op 6 oktober om 13:15 uur overhandigt de NZC een petitie aan de commissie van Sociale zaken en werkgelegenheid van de Tweede Kamer om deze situatie aan de orde te stellen. De NZC hoopt met de petitie te bereiken dat het welzijn van zeevarenden in onze Nederlandse havens weer op de agenda komt.

Bron: 'Protestantse Kerk Nederland'