Kerstcampagne Kerk in Actie voor vluchtelingenkinderen Griekenland. Doe mee met uw gemeente!

“Toen ik in 2015 op Lesbos kwam en zag wat daar gebeurde, dacht ik dat dit het ergste was wat een mens kan meemaken. Ik had toen niet kunnen bedenken dat de situatie voor vluchtelingen nóg schrijnender zou worden.” De Duitse psychologe Alice Kleinschmidt werkt bij Borderline Lesvos, dat in en rond de vluchtelingenkampen Kara Tepe en het onlangs door brand verwoeste Moria werkte. Met steun van Kerk in Actie vangt de organisatie vluchtelingen op en helpt hen met voedsel, kleding en onderwijs.

Sombere cijfers

Alice somt een somber rijtje cijfers op: “Op dit moment zijn er ruim 120.000 vluchtelingen in Griekenland: 80.000 op het vasteland en 40.000 op de eilanden. Op Lesbos wonen nu zo’n 18.000 vluchtelingen. De meesten van hen komen uit Afghanistan, Syrië en Democratische Republiek Congo. Veertig procent van de vluchtelingen in Griekenland is kind, wat betekent dat er zo’n 50.000 vluchtelingenkinderen in het land wonen. Ruim 5.000 kinderen zijn alleen gekomen, zonder ouders of andere begeleiding. Vaak zijn dit jongens van 15, 16, 17 jaar. Maar soms zie ik ook kinderen van 4 die alleen zijn.”

“De redenen waarom mensen naar Europa vluchten, zijn verschillend”, zegt Alice. “Het overgrote deel, zo’n tachtig tot negentig procent, komt uit een conflictgebied. Je hoort de meest schrijnende verhalen: sommigen hebben ternauwernood een bomaanslag overleefd, anderen zijn op de vlucht voor de taliban en weer anderen kunnen hun kinderen niet naar school laten gaan. Vluchtelingen nemen een groot risico door naar Griekenland te komen. Ze doen het in de hoop op een betere toekomst, maar de kans is groot dat ze de reis niet overleven of in criminele handen terechtkomen. En áls ze al aankomen, wacht hun niet de vrijheid en veiligheid waar ze op hoopten. Ze voelen zich ongewenst, moeten in barre omstandigheden leven en wachten soms wel drie jaar voordat ze weten waar ze aan toe zijn.”

Gevangenen

Wat betekent Borderline Lesvos voor deze vluchtelingen? “Voor de coronacrisis vingen we ze op in het noorden van het eiland, waar ze met hun bootjes aankomen”, vertelt Alice. “We hebben daar een ruimte waar ze kunnen opwarmen en iets te eten en te drinken krijgen. Vervolgens zorgden we voor vervoer naar het vluchtelingenkamp. Maar door de coronamaatregelen mag dat niet meer. De vluchtelingen worden nu door de politie opgewacht en in politiebusjes naar een speciaal quarantainekamp gebracht. Daar moeten ze een maand opgesloten blijven. Ze worden behandeld als gevangenen. Als er iemand medische hulp nodig heeft, is dat niet mogelijk. Wij proberen te helpen door pakketjes met kleding, schoenen en hygiënematerialen te maken. Voor baby’s hebben we babymelk en voor zieke mensen medicijnen. We bezorgen deze spullen bij de politie en die geeft ze door. Het is op dit moment alles wat we voor deze groep vluchtelingen kunnen doen.”

“Vluchtelingen die na hun quarantaine in het vluchtelingenkamp aankomen heten we welkom en maken we wegwijs: waar er op Lesbos scholen zijn, hoe je een baan kunt zoeken en een appartement kunt huren. We helpen bij het invullen van formulieren. Omdat kinderen niet meteen naar school kunnen, geven wij ook onderwijs. Bij Borderline Lesvos werken professionele docenten die Grieks, Engels, wiskunde en creatieve lessen geven. Onderwijs geeft kinderen structuur. Onze school staat buiten het kamp. Helaas hebben we maar plek voor honderd kinderen. En sinds de coronacrisis mogen kinderen het kamp niet verlaten en kunnen ze dus eigenlijk niet meer naar onze lessen komen. Sommige ontsnappen en komen toch.”

Menswaardig bestaan

De situatie in de vluchtelingenkampen waar Alice werkt, is mensonwaardig. “Veel mensen bivakkeren noodgedwongen in fragiele bouwsels die wegwaaien als er veel wind staat. In de winter is het veel te koud, in de zomer veel te warm. Er is totaal geen privacy en er is onvoldoende toegang tot sanitair en schoon water. Medische zorg is er nauwelijks, ook niet voor kwetsbare groepen als zwangere vrouwen, pasgeboren baby’s en mensen met een chronische ziekte. Er is geen hulp voor getraumatiseerden. En het is er onveilig. Er is veel geweld, ook seksueel, tussen verschillende bevolkingsgroepen.” 

De brand die in september kamp Moria verwoestte, maakt duidelijk hoe kwetsbaar de situatie van vluchtelingen is. Wat het extra zwaar maakt, is de uitzichtloosheid. Er zijn te weinig advocaten voor het grote aantal asielprocedures, die vaak ook nog complex zijn. Inmiddels is er een achterstand van drie jaar. “Mensen verliezen hier alles”, zegt Alice. “Hun vrijheid, hun hoop, hun waardigheid. Als je niet eens weet of je wel naar de wc kunt … Ik voel me als Europeaan medeverantwoordelijk voor dit drama. We zijn allemaal mensen en we hebben allemaal recht op een menswaardig bestaan. Daarom doe ik wat ik kan.”

Kerstcampagne Kerk in Actie 'Geef licht'

Juist met advent leven we toe naar een nieuw begin: de geboorte van Jezus, zelf een vluchtelingenkind. In Hem gaf God licht in het donker, en dat geven wij door. Kerken staan op omdat ze geloven in een beter leven voor kinderen in Griekse vluchtelingenkampen. We helpen de kinderen met voedsel, kleding en onderwijs en we proberen hen op een betere plek te krijgen. Kom ook in actie en geef! Geef licht aan vluchtelingenkinderen in Griekenland! Doet u ook mee met uw gemeente? U vindt alle materialen zoals collecteafkondiging, powerpoint en filmpje op kerkinactie.nl/kerst.

Bron: 'Protestantse Kerk Nederland'