30-11-2020 15:01

De vragen van deze Adventstijd, en de tijd waar in wij leven, zijn als volgt te verwoorden:

Hoe gaan wij de Heer tegemoet?

: als wachters in de nacht.

Hoe kunnen wij leven vanuit het Licht?

: door het Licht brandende te houden en zelf Lichtdragers te worden

Laatst hield ik een overdenking voor de ZWO zondag, waarin we teksten lazen van de wederopbouw van de tempel in Jeruzalem (Ezra 3) en de wederopbouw in het door burgeroorlog getroffen Syrië. En wonderbaarlijk genoeg zaten er opmerkelijke paralellen in de teksten die we lazen en onze huidige ‘stilgezette’ wereld.

Hoe bouw je aan een gezonde, verantwoordelijke en veilige samenleving, getroffen door een een pandemie?

Waar begin je?

Ik leer van de Joodse religieuze gebruiken en de manier waarop zij bouwen aan de tempel: In plaats van eerst hun eigen huis op te bouwen of te herstellen- staat in de teksten dat het volk van God als eerste een offer bracht bij de oude tempel en op zoek gingen naar de fundamenten van (hun geloof) en tempel. Dat had prioriteit.

Dat contrasteert met ons eigen gedrag, met de beelden van het nieuws: Waarin groepen mensen nog steeds samenkomen. Waar mensen met tegengestelde meningen agressief op elkaar reageren, zoals bij demonstraties en uitlatingen op social media. Maar we moeten ons er ook voor hoeden om niet direct of te snel met de vinger te wijzen.

Beter is het om zelf bewust te worden van ons gedrag, onze levensstijl-en die tegen het licht te houden.

En na te denken over een begin dat wij kunnen maken?

Welk offer kunnen wij brengen?

Waar ben ik (God) dankbaar voor, iedere dag opnieuw?

De woorden van lied 992 komen bij mij naar boven: “Wat vraagt de Heer nog meer van ons (dan dat wij recht doen en trouw zijn en wandelen op zijn weg“)-  gebaseerd op Micha 6 :

Het volk vraagt zich af of het onmogelijke van hen wordt gevraagd. Uiteindelijk komt het verlossende woord in deze zaak: “Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.” God vraagt dus geen onmogelijke offers van mensen, hij wil slechts dat mensen niet alleen aan zichzelf denken, maar dicht bij Hem leven.

Micha confronteerde mensen toen, maar zijn woorden kunnen ook ons nog steeds confronteren. Want ook in onze tijd is er lijden, onderdrukking, verschil in inkomen, veiligheid, vrijheid. Wij misbruiken de aarde, het klimaat en arbeiders in lage-loonlanden. Door deze aloude bijbelteksten samen te laten komen met onze huidige levensstijl kunnen ook wij onszelf de vraag stellen: Doen wij wat goed en recht is? Gaan wij de weg van onze God? En wordt het niet tijd om sterker te ‘offeren’?

In deze weken waarin we toeleven naar Kerst, gaan we op weg. Welke weg en waar leidt de weg naartoe? We weten het niet, wellicht schijnt de toekomst ons donker of onzeker. Weten we niet hoe lang we nog in deze lock down of onzekerheid verkeren.

Maar elke dag opnieuw mogen we ervoor kiezen, om niet het donker, de angst, of de beperking de bovenhand te geven. Maar om te leven vanuit dankbaarheid, onze zegeningen te tellen. Om bewust een offer te brengen, recht te doen, om geduldig te blijven- om zo Gods weg te bewandelen. Dat is de smalle weg, waarin wij het welzijn van de mensheid, de wereld, de maatschappij, onze naaste boven onze eigen belangen stellen.

Daarin schijnt het licht van de nieuwgeboren Heer, het licht van Christus in ons. In het donker. Overwint het kwaad en het verschil door Licht te brengen.

Mogen wij zo ‘lichter’ op weg gaan.

Verlicht door het Licht der Wereld.

Aangestoken-

en als lichtdragers voor elkaar.

Een gezegende Kerst en een gezond en gelukkig Nieuwjaar!

ds Judith van den Berg-Meelis