Woensdag 8 maart 2017 Remigiuskerk

Prediker 2: 20-27 en Matteüs 6: 19-23.
Liederen: 978; 145 (als Psalmgebed lezen/zingen); 720; 717; “De druk van dagelijkse dingen”( Zingenderwijs lied 16); 243.

Biddag voor gewas en arbeid. Internationale Vrouwendag.

Stel je voor. Een rijke vrouw, die haar schaapjes zogezegd op het droge heeft, succesvol zaken gedaan, handig gehandeld. Ze doet het allemaal wat rustiger aan. Zit aan de rand van haar zwembad. Maakt een wandelingetje door de tuin. Het is een stille, lome middag…. Eerst is ze voldaan, tevreden en vindt dat zij goed heeft gedaan…… Maar dan trekt er een wolk over, een schaduw valt over haar heen en haar gedachten worden ook een andere richting opgetrokken. Jaren heb ik hard gewerkt met gezwoeg en getob en ik heb nu nog weer zorgen – om alles te onderhouden, om mijn gezin, om mijn personeel, om mijn beleggingen……. En waarvoor doe ik het allemaal? Ja, Margreet, zegt zij tegen zich zelf, allemaal mooi… maar hoe lang zal ik er nog van genieten? Het leven gaat zo snel…. ik voel mijn knieën al, mijn rug, ‘s morgens als ik op wil staan is alles stram en stijf…. die gezondheid kan ik niet kopen. Gezondheid is de grootste schat, zeggen ze toch…. Ja, dat is waar. Een schat die je niet zelf kunt verdienen, maar die je toevalt – als je geluk hebt een mooi poosje. Als je pech hebt, gaat het al veel jonger mis. Ik ben een geluksvogel, denkt de vrouw. Een vogel die elke dag voer en water krijgt uit de lucht….. van God! Elke dag is er één van God. Laten we maar genieten – samen als gezin, als familie, met goede vrienden – zo hier in mijn eentje aan de rand van het zwembad is er ook niets aan. Samen is het leven pas echt goed. Samen met mijn geliefden. Samen met God!
Even van een “hij” een “zij” gemaakt…… dat geeft misschien weer een nieuw perspectief. Deze mens lijkt op de man die Prediker wordt genoemd in de Bijbel. Een rijk en welvarend man – zeker ook met de nadruk op man in zijn tijd! Toch zijn zijn overpeinzingen goed herkenbaar in onze tijd, eeuwen later, herkenbaar ook voor vrouwen. Misschien denk je wel even: heeft hij niet heel makkelijk praten, dat hardop denken vanaf de rand van het zwembad, die man die in luxe baadt, letterlijk zwemt in zijn geld? Wij gewone mensen moeten elke dag vroeg op, het is druk, druk druk maar we zijn al blij als we een vast contract hebben voor betaald werk en we moeten nog even door tot ons 68e jaar….. Maar ja, blijkbaar lag die rijke man ook 's nachts wakker met gepieker en gewoel. Hij wist wel wat gezwoeg was. Hij is wel heel somber op een gegeven moment: “alle dagen van zijn leven brengen hem verdriet alles wat hij onderneemt brengt niets dan smart. Zelfs snachts vindt hij geen rust.” Daar zijn vrouwen trouwens vooral heel goed in: snachts liggen piekeren en malen, in hun hoofd van alles organiseren en regelen, denken aan de kinderen, aan de ouders, aan de dingen van gisteren en van morgen……. Gezwoeg en getob tasten je nachtrust aan; overdag lijdt je daaronder, doorlopend met hoofdpijn en vermoeidheid. Het klinkt zwaar misschien; want het kan zijn dat jij, u een goede slaper bent, dat je met plezier je werk doet en dat het prive ook naar wens gaat. Dat is zegen en geluk! Als je hiervan geniet, doe je dat dan samen, samen ook met God? Heb je Hem gedankt voor de dag en de dingen die je toevielen? Persoonlijk ervaar ik het doorgaans als een goed slaapmiddel: met mijn hoofd in de kussens drie lichtpunten van de dag benoemen….. vaak kom ik niet eens tot drie: dan heeft Klaasvaak me al gehaald. Soms gaat dat anders en voor veel mensen is de realiteit helaas anders. Ik denk dan aan die miljoenen vrouwen, die ik niet ken, maar over wie ik lees en hoor, die mijn kleding in India of Bangladesh zitten te naaien. Aan de vrouwen die worden mishandeld, uitgebuit, misbruikt….. Net zoals de Prediker vanuit zijn luxe positie de voor ons-gewone-mensen herkenbare ervaringen vertolkt, zo zullen wij – vrouwen en mannen in de vrije westerse wereld – de stemmen van deze vrouwen moeten laten horen, ons proberen in te leven en op te komen voor gerechtigheid. Ik doe daarmee niets af aan de zorgen en de strijd die vrouwen en mannen in onze directe omgeving kennen. Misschien ligt u, jij wel wakker snachts, te woelen, te zwoegen….. en raak je haast verstrikt in de kluwen van zorg, werk, taken, verantwoordelijkheden. De kluwen van alles wat je moet regelen, alle formulieren, het inloggen op de computer, de bureaucratie bij het aanvragen van hulp of subsidies…… Of de zwaarte van de combinatie van je gezin, de zorg voor je ouders, het vrijwilligerswerk, je baan…… De spanning misschien wel in je relatie, je huwelijk, de zoon of dochter…… Zorgen om de schulden, of je de auto, het huis moet verkopen…… Zoveel zorgen kunnen ons uit de slaap houden. Prediker ziet dat goed! En hij zegt: ook dat is leegte. Het is ijl, zegt hij. Het is dunne lucht, vluchtig, het gaat voorbij…… Is dat niet een hoopvolle conclusie, dat die zorgen weer voorbij gaan? Alles is ijl, leegte, zegt hij ook over zijn bezittingen, over alle rijkdom en verworvenheden. Jezus zou zeggen: het zijn schatten die door mot en roest vergaan. Verzamel zulke schatten niet voor je zelf, ga niet stapelen en hamsteren. Maar zorg, dat je schatten “in de hemel” verzamelt. Prediker zou zeggen: open je hand voor God die jou wijsheid, kennis en vreugde geeft. In Psalm 145 hoorden we: “Gul is uw hand geopend, u vervult het verlangen van al wat leeft” ( 16) Dat zijn de schatten die ons toevallen uit de hemel, als we er voor openstaan, als je hand en je hart opent om te ontvangen. Wijsheid om onderscheid te maken, hoe we onze tijd en aandacht en energie het beste kunnen verdelen. Kennis over onszelf en onze naaste; het zal leiden tot meer begrip en geduld, als we wijsheid en kennis zoeken samen met God. Leren én bidden, bidden en werken. Luisteren en zingen. En dat is weer een van die rijke bronnen van vreugde. Wie fluitend naar haar, zijn werk fietst, gaat als een prettige collega naar binnen. Vreugde is die derde schat die God ons geeft. Uit zijn gul geopende hand.
Van dag tot dag, van seizoen naar seizoen kunnen mensen leven van wat hen toevalt uit die hand. Dat vraagt om vertrouwen, om leren loslaten soms. Het lijkt eenvoudiger om te vertrouwen op ons bezit, op ons spaargeld, op ons pensioen…. maar al dat bezit suggereert slechts zekerheid. In werkelijkheid geeft het ook weer zorgen. Dat wat we hebben, wat we be-zitten leidt ons af van de gulheid van God. En van je eigen kracht en creativiteit. Wie zit op zijn bezit kan niet meedoen met de vreugdedans om het leven.
Van dag tot dag, van seizoen tot seizoen mogen we God betrekken bij ons alledaagse leven, onze zorgen, ons hoop en onze beslommeringen. De druk van alledaagse dingen, de drukte, de vele indrukken en impulsen, ze kunnen ons doen vergeten waar het ook alweer om begonnen was. Dat wij bestemd zijn om tot bloei te komen, vrouwen en mannen, om mens te zijn naar Gods beeld en gelijkenis. Om samen vreugde te delen, om de aarde bewoonbaar te houden. Een nieuw seizoen van zaaien, planten en werken mogen we hoopvol beginnen. Dankzij de Gulle Gever zien we uit naar een rijke oogst!
AB