|
Voor het interview spreek ik met twee enthousiaste dames uit deze werkgroep: Aagje Politiek en Tine Keizer. Aagje is een bloemschikster van het eerste uur, Tine doet sinds een jaar of vier mee. In 1996 is het liturgisch bloemschikken in onze gemeente begonnen met een Vorming- en Toerustingavond, verzorgd door mevrouw Te Stroet van de Willibrordus Parochie, die vertelde en liet zien, wat liturgisch, symbolisch bloemschikken betekent voor de eredienst. “Dominee Elbert zei die avond: ‘dat zou bij ons ook mooi zijn!’ En hij vroeg aan mij”, zegt Aagje Politiek, “of ik dit wilde gaan beginnen. Nu werken we met drie groepjes van 4 à 5 dames, die volgens rooster aan de beurt zijn.”
In de kerkdiensten in de Remigiuskerk heeft de symbolische schikking van bloemen, takken en ander natuurlijk materiaal, alweer jaren een belangrijke plaats bij feestdagen en de zondagen van Advent en Veertig Dagen. “We vieren de eredienst niet alleen met de mond en het verstand, maar ook met de ogen en het hart. Alle zintuigen doen mee” zegt Tine. Beide dames geven aan, dat hun enthousiasme en liefde voor de Bijbel een belangrijke drijfveer is om op deze wijze mee te werken aan de liturgie. “Je kunt de mensen zo iets meegeven van de Bijbel met behulp van alle moois wat de natuur beschikbaar heeft”. Bij de schikkingen wordt gestreefd naar eenvoud en zo weinig mogelijk gebruik van kunstmatig materiaal. Zelf ervaren de dames, dat hun beleving van de kerkdienst intenser is als ze hebben meegewerkt aan een schikking. “Als je zo aandachtig vanuit een tekst of verhaal bent bezig geweest zit de kracht in de herkenning daarvan. De tijd en creativiteit die je er in gestoken hebt maakt je blij.” Waarderende opmerkingen van kerkgangers zijn een goede aanmoediging. Samen met de anderen hebben de dames er letterlijk “schik” in en genieten ook zelf van hun “schepping”. In de komende veertigdagendagentijd staat een Amaryllisbloem centraal, heel eenvoudig. Die ontwikkelt zich in de loop van de weken.
Ideeën doen de schikkers op uit ondermeer de liturgische brochures van de PKN. “Er is tegenwoordig veel goed ondersteunend materiaal en er gaat ook altijd iemand van ons naar de zogenaamde inspiratiebeurzen van de kerk in de regio. Wat jaren geleden hebben we ook veel gehad aan cursussen in Zelhem, met kunstenares Tini Brugge.” Tine Keizer vindt ook het eigen ontwerp voor een schikking op basis van aangegeven tekst of thema erg fijn maar voegt toe, dat niet alle groepsleden dat haar na zullen zeggen.
Als de symbolische schikking eenmaal staat, is er veel aan vooraf gegaan: het opvragen en doorspreken van de bijbeltekst en het thema van de viering, het ontwerp en de taakverdeling, het verzamelen van materiaal en natuurlijk de schikking zelf. Op de achtergrond zijn een aantal echtgenoten van- behulpzaam met bijvoorbeeld timmeren of sjouwen als dat nodig is. Zij steunen zo het team van dames, dat onderling goede contacten heeft. Dat velen tegelijk ook zingen in de cantorij, maakt dat er vaak gelegenheid is om even iets af te spreken. Maar nadrukkelijk wordt gesteld, dat ook anderen mee doen en hopelijk voelen die zich niet buitengesloten hierdoor. Nieuwe deelnemers in de groep zijn meer dan welkom. De hoop voor de toekomst is, dat het symbolisch bloemschikken een rol zal blijven vervullen in de liturgie. “Liturgie is in beweging, verandert door en met de tijd”, zegt één van de dames. “Daarom hopen we van harte, dat ook jongere mensen zich bij ons aansluiten en de groep voortzetten”.
Desgevraagd willen de dames nog graag kwijt, dat ze ook hopen op een mooie, ruime plaats in het liturgisch centrum voor de symbolische schikking als er straks intern wordt verbouwd. Ook een stiltecentrum in de Remigiuskerk, naar het voorbeeld van Zelhem, zou een geweldige inspiratiebron voor velen kunnen zijn. Om zomaar even de kerk binnen te lopen en een moment van gebed of verstilling te beleven. Een open kerk, met een bloem of een schikking die het hart raakt, daarvan dromen deze gemeenteleden. En ze steken er graag hun handen voor uit de mouwen!
AB
Bij de foto: Een voorbeeld is de schikking uit de Adventstijd 2008. Een open venster naar het licht.
|
