De lente komt in zicht en dat betekent weer het einde van het huiscatechese seizoen. Acht keer per jaar komen de jongeren van 12 tot en met 16 jaar samen bij Rita van de Kamp en Harriët Knoef en bij ondergetekende thuis voor een uurtje huiscatechese. Tijdens de catechese staat het ontmoeten centraal. Elk jaar proberen we naast het ontmoeten de jongeren iets mee te geven over geloven. Door gesprek, spel, luisteren, kijken naar een filmfragment proberen we hun te laten nadenken over de wereld, wat er gebeurt om hun heen en over zichzelf. Dit alles in relatie tot wat de bijbel ons wil zeggen. Boeiende en verrassende bijeenkomsten. Boeiend doordat jongeren je een inkijkje geven in hun leven en denken. Verrassend door de diepgang die er zeker is. Hun worsteling met het leven, maar ook hun veerkracht. De wereld die nog voor ze open ligt. Maar niet altijd eenvoudig voor ons als leiding. Het doet ook een beroep op je eigen geloof en hoe je zelf in het leven staat. De antwoorden op levensvragen heb ik ook niet. Maar wat ik wel geloof is dat God het beste voor heeft met mensen en dat zijn zoon Jezus voor ons het levende voorbeeld is geweest over hoe het Koninkrijk van God hier op aarde vorm kan krijgen. Dat er verhalen zijn van hoop. Dit jaar stonden deze verhalen van hoop: de gelijkenissen centraal. Verschillende gelijkenissen zijn de revue gepasseerd. De arbeiders in de wijngaard, het verloren schaap, de barmhartige Samaritaan, het verhaal van het mosterdzaad, de verloren zoon en de verloren penning en de uitnodiging voor de maaltijd van een koning. Deze gelijkenis is aan de orde geweest door ouders uit te nodigen voor een maaltijd in Kerkstraat 15 waar gekookt werd door de jongeren. Het samen koken en eten schept een band. Deze avond is door 40 jongeren met hun ouders bezocht. Voor ons als leiding ook een blijk van waardering voor wat we proberen te doen met de jongeren! Elke keer weer proberen we de lijnen te trekken met het leven in het hier en nu. En of het is gelukt? Ik weet het niet. Tijdens de terugblik zeiden de jongeren: wat hebben we eigenlijk veel gedaan. Maar bovenal: het was gezellig! Op 12 april is met alle jongeren samen de afsluiting van het catechese seizoen en zullen we samen iets ondernemen. Na de vakantie hopen we de jongeren en de nieuwe aanwas weer te ontmoeten! Hartelijke groet, Frida Meints.
Verborgen in oude verhalen, verteld zolang mensen bestaan, zijn woorden van hemel en aarde die over Gods wonderen gaan. We ontdekken ze als we ervaren ontvangend in ’t leven te staan.
Verhalen die jong zijn gebleven want ons bestaan wordt verwoord in tijdloze, steeds nieuwe beelden sinds eeuwen door mensen gehoord. Ze omsluiten ons warm als een deken, ze nemen ons op en gaan voort.
Wij leven zelf nieuwe verhalen waarin ons de Geest tegenkomt als groots en geweldig ervaren, als ruimte en rust in een storm. Wij zeggen weer voort wat wij zagen, verhalen waar geen einde aan komt.
Tekst: Marijke Koijck-de Bruijne. Uit: Eva’s lied. |
|
|