Wandelend over Gods wegen

Na een heel gedegen voorbereiding zijn we vol verwachting op vrijdag 24 september op reis gegaan naar Israël en Jordanië. 
Gerry Spekkink en Ria en Leo Rijpkema informeren u over een aantal hoogtepunten. Wij informeren u over onze ervaringen. 

Wij nodigen u uit om met ons mee te wandelen naar een groot aantal  plekken die we bezocht hebben. 
We starten op deze eerste dag van onze reis in de stad Caesarea. Uit een voorlichtingsfilm blijkt dat deze stad een lange historie als Romeinse stad en kruisvaardersstad heeft. We bekijken allerlei restanten van gebouwen en mozaïeken. We zijn vooral onder de indruk van het waterkanaal dat heel vroeger hoog boven de grond is aangelegd om mensen, dieren en planten te voorzien aan water.
Dan reizen we door naar Tiberias. Als we aangekomen zijn kunnen we vanuit ons hotel heel ver over het meer van Tiberias kijken.
’s Morgens na de heel indrukwekkende kerkdienst midden op het meer van Galilea hebben we de mogelijkheid voor een eigen persoonlijke ontspanning. Een aantal van ons maken gebruik van zwembad. Bij deze hoge temperaturen (bijna 40 graden) is deze verkoeling een verademing. `s Avonds zitten we met z´n allen heerlijk op het terras.
Vanaf de start van de reis waren de sfeer en onderlinge verhoudingen optimaal. Dit is tot op de laatste dag zo gebleven.  Ook valt ons al snel op dat we een hele goede gids hebben. We hebben snel een heel persoonlijke  band met haar. Ze vertelt ook over het dagelijks leven in Israël en de verhoudingen met de Palestijnen. 
Op maandag 27 september brengen we een bezoek aan verschillende plaatsen rondom het meer van Tiberias. Als we bij het bezoek aan de eerste kerk die ochtend vernemen hoe mooi de akoestiek is, gaan we spontaan zingen. Dit was heel indrukwekkend en de dagen daarna zingen we op verschillende plekken een lied. Soms zingen andere bezoekers in hun eigen taal mee. Dat was echt oecumene.
De volgende dag 28 september gaan we naar een van de bronnen van de Jordaan. We bezoeken een plaats waar mensen gedoopt worden. Sommigen ervaren dit als een herbevestiging van de doop. 
Daarna brengen we een bezoek aan een kibboets. In de kibboets zijn in vergelijking met enige jaren geleden de leefregels versoepeld. Vroeger werden bijvoorbeeld kinderen op heel jonge leeftijd onttrokken aan de opvoeding van de ouders. Ook worden we geïnformeerd over het kweken en verzorgen van bananenbomen. 
Op de Golanhoogte zien we de grote tegenstelling tussen Israël en Syrië. Achter ons staat op de heuveltop een wachtpost met Israëlitische soldaten, voor ons zien we Syrië en daartussen de blauwhelmen die er voor moeten zorgen dat er geen oorlog meer zal uitbarsten in dit gebied. De Jomkippur-oorlog heeft nog een heel centrale plek in de Israëlitische samenleving. ’s Avonds bij de dagsluiting komt dit thema nog een keer aan de orde en ook dan blijkt weer hoe moeilijk het is om een weloverwogen standpunt in te nemen. 
De dag erna op woensdag 29 september gaan we op reis naar Jeruzalem. De afstand is ongeveer 180 kilometer. Even buiten Tiberias brengen we nog een bezoek aan een synagoge met een prachtige mozaïekvloer.
Regelmatig zien we in de verte de Jordaan. Dit is tevens de grens tussen Israël en Jordanië. We zien veel zand met af en toe een sawa en armoedige behuizingen van bedoeïenen. Ook komen we langs Jericho en de berg Nebo en de plaats waar Johannes de Doper Jezus heeft gedoopt. We zien het symbool van Israël: een tros druiven. 
We rijden Jeruzalem binnen en bezoeken allerlei plaatsen die ons doen denken aan de Bijbelse verhalen o.a. de Tempelberg, de Olijfberg, Gethsemane en de Sint Stefanuspoort. We mogen ook in een synagoge naar binnen gaan en zien de thorarollen.
‘s Avonds maken we een wandeling door de stad. Opvallend is het aantal orthodoxe Joden. We zien in een zaal een aantal orthodoxe Joden uitbundig feest vieren ( simchat Thora- de vreugde der wet). Hun vrouwen en de kinderen lopen op straat. 
Donderdagmorgen brengen we een bezoek aan de Klaagmuur. De muur is verdeeld in twee gedeelten een groot gedeelte voor de mannen en een kleiner deel voor de vrouwen. 
De mannen van onze groep mengen zich in het orthodoxe gezelschap. Ze worden betrokken bij de vieringen en lezingen. Hun  overtuiging is indrukwekkend. Op allerlei plaatsen worden in- en buiten het gebouw de boekrollen gelezen en er worden briefjes in de Klaagmuur gestopt. Later in de stad zien we ook een grote groep dansen en zingende orthodoxe mannen. 
We gaan over een soort loopbrug naar het tempelplein en komen dan in een totaal andere wereld. Op dit plein staat een grote moskee. De mannen en vrouwen in passende kledij wenden zich in  gebed in de richting van Mekka. Ook staat er een groot gebouw met een gouden koepel.
De tegenstellingen van beide geloofsovertuigingen was significant aanwezig. 
We lopen de stad in om de Via Dolorosa (de weg die Jezus is gegaan naar zijn kruisiging ) te lopen. Het is er erg druk. Ingetogen wandelen is helaas onmogelijk.
Dat was voor velen een teleurstelling. Langs deze route staan wel  enige prachtige kerken die we bezoeken. We zijn onder de indruk van de intense overtuiging en beleving van ieders geloof.
We wandelen naar het graf van Jezus in de graftuin. Gelukkig was in deze tuin weer een moment voor stilte en overdenking.
’s Avonds maken we nog een busreis door de stad.
Op vrijdag bezoeken we de Menora en Yad Vashem. Dit is de gedachtenispark van de vele, vele joden en hun helpers die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Het museum en het omliggende park raken ons heel diep. De grote blokken steen laten de hardheid, het onwrikbare van de holocaust, de moord op al die kinderen, jongeren, volwassenen en bejaarden letterlijk keihard zien. Hun namen blijven gegrift in deze stenen.
We nemen die avond afscheid van onze gids Anneke en bedanken haar voor haar  betrokkenheid, deskundigheid en persoonlijke aandacht.  

Op zaterdag gaan we eerst naar Bethlehem. We gaan naar de Geboortekerk, de plaats 
waar Jezus geboren is. We zijn goed op tijd doch als we de kerk weer verlaten is het plein al helemaal vol. Door de drukte en de kleine ruimte was er helaas geen tijd om stil te staan bij deze plek.
Omdat Bethlehem Palestijns gebied is, komt er een andere bus die ons naar Bethlehem brengt. We bezoeken een winkeltje met allerlei religieuze souvenirs. Als we Bethlehem weer verlaten worden we geconfronteerd met strenge controles en de beruchte muur van 8 meter hoog. Dit is onmenselijk.
We rijden vervolgens naar de Dode Zee. Het is een bijzondere ervaring om te drijven in het water zonder armen en benen te bewegen. We stappen er na korte tijd weer uit, omdat het anders risico’s kan geven. 
’s Avonds krijgen we door Christien en Gerry een certificaat uitgereikt waarin wordt verklaard dat ieder van ons “Voor het vervullen van de Bijbelse roeping naar Jeruzalem is gekomen, de Heilige Stad, de hoofdstad van Israël en voortaan de titel Pelgrim van Jeruzalem mag dragen`.
We rijden door naar Aqaba en zien onderweg zand, zand en zand. We gaan de grens over naar het land Jordanië.
De volgende ochtend volgen een aantal van ons een kerkdienst in de Liberaal Grieks Orthodoxe kerk. We worden vriendelijk begroet. In de kerk zitten kerkgangers van allerlei leeftijden. Men blijft vrijwel de gehele dienst staan. Enkele koorleden zingen tijdens de dienst en de voorganger draagt een kruis en gaat af en toe naar een heilige ruimte met het altaar. De kinderen worden actief bij de dienst betrokken. Na afloop van de dienst hebben we een geanimeerd gesprek met de voorganger. Ook wij eten het brood dat ons wordt aangereikt.
`s Middags gaan een aantal van ons mee met een boot om de prachtig gekleurde koraal te bekijken.
We maken kennis met onze nieuwe gids. Hij begeleidt ons gedurende ons verblijf in Jordanië.  
Op maandag brengen we een bezoek aan de Bedoeïenen. We drinken thee en kopen souvenirs. Vervolgens rijden we in open jeeps naar prachtige rotsachtige gebieden. We zijn onder de indruk van de prachtige rode kleuren.
Na de maaltijd gaan we op weg naar Petra.
Op dinsdag 2 oktober brengen we de gehele dag een bezoek aan Petra. We bekijken de kleurrijke rotsen en de vele graffaçades, uitgehouwen tempels en tombes. Deze schoonheid is adembenemend.
Als we aan het eind van de middag teruglopen naar de uitgang zien we dat de kleurrijke rotsen weer andere kleuren hebben. Dit is heel bijzonder  
Een aantal van ons lopen helemaal naar boven de berg op. Langs de paden staan standjes om souvenirs en drinken te verkopen. Sommige kinderen die geschenken verkopen zijn nog heel jong.     
      
De dag erna op woensdag 5 oktober gaan we via de Koningsweg naar Amman. We zien langs de weg vlakke zandgebieden waar nauwelijks iets kan groeien. 
We wandelen door een dorp en bezoeken een kerk.
In de loop van de middag bezoeken we Nebo waar Mozes uitkeek over het beloofde land. 

Op donderdag brengen we een bezoek aan Jerash. Het is een heel groot gebied met allerlei restanten van tempels die er nog heel compleet goed uitzien.
In het prachtige theater spelen een aantal muzikanten op een doedelzak. De muziek klinkt daar heel mooi. We zijn verbaasd dat deze tempels nog in zo´n goede staat zijn.

Helaas kregen sommigen de laatste dagen van onze reis lichamelijke klachten.
Gelukkig was iedereen zo opgeknapt dat we gezamenlijk en zeer voldaan weer terug konden vliegen naar Amsterdam.
De wijze waarop we in bij Ons Huis van elkaar afscheid namen was tekenend voor de gehele reis. We pinkten enkele traantjes weg. We waren één groep.
In het bijzonder was er heel veel dank aan Christien en Gerry voor de voortreffelijke organisatie en de zeer goede zorgen.

Janny en Dick Memelink.

Voor foto's zie het fotoalbum op deze site.