Maart 2017
"Waar is het feestje? Hier is het feestje!" Zo maar een zin, die me te binnen schoot toen ik wilde beginnen met schrijven van deze bijdrage. Ik denk dat deze gedachte is ontstaan omdat ik zaterdagavond bij de naoberviering aanwezig was. De Raad van Kerken had het thema ‘feest’ centraal gesteld in haar viering. Het was bijzonder inspirerend om vanuit verschillende invalshoeken dit thema te verkennen. Is het de moeite waard om een feestje te organiseren, of past het ons om op gepaste toon te reflecteren en te bezinnen? Zoals bij zoveel zaken ligt de kracht en de waarheid, naar mijn mening, in de afwisseling. Vorige week kreeg ik op één avond te maken met beide kanten. Ik mag al enkele jaren meelopen met de actie Kerkbalans. Als ik dan bij de mensen aanbel en de envelop staat al klaar en deze wordt met een blij gezicht overhandigd, dan kan mijn dag niet meer stuk. Ook de inleveravond had een plezierig karakter en stond in het teken van ontmoeting en er samen de schouders onderzetten. Ik kan maar niet genoeg benadrukken hoe geweldig het is dat zoveel mensen zich op deze manier inzetten. Wellicht kunt u zich nog herinneren dat het bij de Kerkbalans om verbinding ging. Een prachtig thema. Op de inleveravond mocht ik, als afgevaardigde naar de classisvergadering in Varsseveld, nog op een tweede manier de verbinding zoeken. De classisvergadering begint altijd met een korte vesper: ingetogen en verbindend van aard. Het hoofdthema van de avond had te maken met de structuurwijzigingen die zijn voorgesteld door de synode en de gevolgen voor de regio en de plaatselijke kerk. Op zich is het te begrijpen dat de bepaalde vormen niet meer te handhaven zijn, maar de avond maakte me niet overdreven gelukkig. Nederland zal worden verdeeld in grote kerkprovincies en de classisvergaderingen in de huidige vorm komen te vervallen. Ook de afvaardiging naar de synode wordt op een andere manier ingericht. Er is onvoldoende ruimte om meer uitleg te geven, maar ik denk dat het nog wel even wennen wordt. Op plaatselijk en regionaal niveau zullen we alle zeilen moet bijzetten. Er komen meer mogelijkheden om samenwerking tussen gemeenten soepeler te laten verlopen en er is ruimte voor een beweging vanuit de basis. We mogen vanuit onze plaatselijke kerk tekenen en bouwen. Dat vraagt om een open en creatieve kijk op de toekomst. Laten we er een feest van maken!? Albert Visscher. |