In deze 40-dagentijd op weg naar Pasen hebben wij iedere zondag weer een ‘symbolische bloemschikking’ in de kerk staan. Het thema voor de bloemschikkingen is ‘Een open deur. Onvoorwaardelijke liefde’. De 40-dagentijd is een periode van soberheid en inkeer, van beschouwing van lief en leed, in de wereld en in ons eigen leven. De 40-dagentijd wordt ook wel gezien als een reis, een tocht door de woestijn. Zoals het volk Israël veertig jaar lang door de woestijn trok, op weg naar het beloofde land. Zoals ook ons leven een reis is. Onderweg kom je van alles tegen, doe je allerlei ervaringen op, met vallen en opstaan zoek je je weg naar de toekomst. ‘Een open deur. Onvoorwaardelijke liefde.’ In het Johannes-Evangelie lezen we dat Jezus zegt ”Ik ben de deur voor de schapen.” “Ik ben de deur: wanneer iemand door mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.” Op onze levensreis is Jezus onze ingang naar God toe, in hem ontmoeten we Gods onvoorwaardelijke liefde voor ons. Jezus wijst ons de weg naar waarachtig leven, een leven in liefde voor God en voor elkaar. Jezus is de deur naar een wereld als een open huis, waar het goed is om te wonen, voor alle mensen. In de bloemschikking zien we een deur, als verwijzing naar Jezus. Het kleed over de tafel is paars, de kleur van de Veertigdagentijd, kleur van inkeer, soberheid, bezinning. Een lange lap jute verbeeldt de weg die wij gaan in deze veertig dagen, door de deur heen, naar de toekomst. Achter de deur staan zes kaarsen, iedere zondag brandt er één meer, omdat we dichter bij Pasen komen, omdat we blijven hopen op licht, ook als het donker is. |
|
|